0
0
Niet alle grote schilders hebben jarenlang hoeven te sappelen voor een beetje erkenning. Jan Sluijters (1881-1957) bijvoorbeeld, won al op zijn 23ste de prestigieuze Prix de Rome. Een van zijn doeken, uit de collectie van Freddy Heineken, wordt morgen geveild door Christie’s.
De Prix de Rome, waar een beurs aan vastzat, stelde Sluiters in staat een aantal jaren inspiratie op te doen in Europa. De jury bleef op de hoogte van zijn vorderingen door de doeken die hij naar hen opstuurde. Dit verliep naar ieders tevredenheid, tot Sluijters in Parijs belandde.
Daar werd zijn werk, onder invloed van Kees van Dongen en Henri Toulouse-Lautrec, veel vrijer en dat beviel de jury maar niets. Deze bemerkte een “valsch streven naar gewild nieuwe kleurstemmingen en naar ruwe hartstochtelijkheid” en trok de toelage per direct in.
Sluijters keerde noodgedwongen terug naar Amsterdam, maar bleef verleidelijke vrouwen schilderen. Bijvoorbeeld Poserende Greet, vanaf 1986 in het bezit van Freddy Heineken. De roodharige schone is Sluijters tweede vrouw Greet van Cooten. Het boekje in haar hand verwijst naar haar bijbaan als voorlezeres.
Dergelijk bloot op groot formaat gold in 1911 als gewaagd. In datzelfde jaar werden twee andere naakte van de schilder vanwege onzedelijkheid verwijderd uit het Stedelijk Museum in Amsterdam. De geschiedenis gaf hem echter gelijk; tegenwoordig brengen juist Sluijters sensuele naakten de hoogste bedragen op. Heinekens Greet brengt naar verwachting minimaal 180.000 euro op.
