0
0
Het oeuvre van Lucassen (voluit: Reinier Lucassen) is zeer divers. Hij neemt daarmee een belangrijke plaats in binnen de Nederlandse kunstwereld. Het Stedelijk Museum Schiedam wijdt een overzichtstentoonstelling aan deze kunstenaar.
Lucassen (1939) is in de jaren zestig samen met onder anderen Roger Raveel, Raoul De Keyser en Alphons Freymuth een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Nieuwe Figuratie. Hij schilderde figuratieve voorstellingen, in een tijd waarin abstractie de boventoon voerde. Maar zijn werk wordt gekenmerkt door stijlveranderingen: soms overheerst het figuratieve en dan weer het abstracte.
In de jaren tachtig kreeg Lucassen belangstelling voor primitieve kunst. De formaten van de schilderijen werden kleiner, de kleuren somberder en het perspectief verdween. Hij ontwikkelde een symbolistische beeldtaal met woorden, tekens en cijfers. De vormen en woorden roepen associaties op zoals bij het lezen van een literair gedicht. Kunstcritici noemden deze werken dan ook beeldgedichten.
Eind jaren negentig begon hij tastbare objecten toe te voegen aan zijn schilderijen. Aan het schilderij This ist une pipe uit 2006 voegde hij bijvoorbeeld een echte pijp toe. Het doek is daardoor een verwijzing naar La trahison des images van René Magritte (beter bekend als Ceci n’est pas une pipe).
In zijn recente werk bewerkt Lucassen gevonden schilderijtjes. Hij voegt voorwerpen toe, past ze aan en geeft ze een tweede leven en een nieuwe identiteit. Dit is zijn commentaar op de verpakkings- en wegwerpcultuur.
Lucassen. Schilderijen, Assemblages en Modifications, t/m 14 maart in Stedelijk Museum Schiedam
