0
0
Recensie
Elk land met een traditie in schilderkunst heeft wel zijn drie (of meer) groten. In Vlaanderen – voor het gemak betiteld als land – zijn dat Rubens, Van Dyck en Jordaens. Werk van deze Vlaamse meesters, uit de collectie van de Hermitage in Rusland, is nu te zien in Hermitage Amsterdam.
Behalve schilder was Pieter Paul Rubens (1577-1640) ook diplomaat. En volgens Mikhail Piotrovsky, directeur van Hermitage Sint Petersburg, is het daarom toepasselijk dat zijn werk nu getoond wordt in de stad van Rembrandt, een van de Nederlandse groten. Zijn werk, dat van Van Dyck en Jordaens vormen samen de kapstok voor een boeiend overzicht van Vlaamse zestiende-eeuwse schilderkunst.
De samenstellers hebben getracht harmonie te creëren tussen de getoonde werken en de architectuur van de gebouwen van Hermitage Amsterdam. En in de grote zaal is dat ook zeker gelukt. Deze lijkt gemaakt voor de imposante werken waarmee hij op fraaie wijze is behangen.
De langgerekte ruimte is het indrukwekkende beginpunt van een ontmoeting met de grootste Vlaamse schilders van de zestiende eeuw. De zaal biedt een rijke schakering van genres en stijlen. De formele portretten van portretspecialist Anthonie van Dyck (1599-1641), Rubens’ religieuze werken en de rijke historiestukken van Jacob Jordaens (1593-1768) voeren er de boventoon. Maar de zuidelijke Nederlanden kenden in die periode veel schildertalent, dat, zeer terecht, ook de nodige aandacht krijgt. In deze zaal en verderop in de tentoonstelling.
David Teniers II (1610–1690) en Frans Snijders (1579–1657) zijn twee namen die eruit springen. Teniers is vertegenwoordigd met onder meer Groepsportret van de leden van de schutterij De Oude Voetboog in Antwerpen, een schilderij dat sterk doet denken aan dat wereldberoemde schuttersstuk van tijdgenoot Rembrandt. En dat Snijders een uitmuntend dierenschilder was, wordt bewezen in zijn fraaie compositie Vogelconcert. Hij was dusdanig gespecialiseerd dat de grote Rubens niet zelden een beroep op hem deed om delen van diens schilderijen voor zijn rekening te nemen. De vereniging van Aarde en Water (De Schelde en Antwerpen) is daar een goed voorbeeld van.
De tentoonstelling Rubens, Van Dyck & Jordaens is de laatste die tot stand kwam onder leiding van directeur Ernst W. Veen, die eind oktober met pensioen gaat. Hij haalde de Hermitage naar Nederland en maakte van de Amsterdamse dochter een succesvol museum met aantrekkelijke exposities. Zoals deze laatste, die als een geslaagd afscheidscadeau gezien kan worden.
Rubens, Van Dyck & Jordaens – Vlaamse schilders uit de Hermitage, 17 september 2011 t/m 16 maart 2012 in Hermitage Amsterdam
Waardering: @@@@@@@@@@
