0
0
In de permanente tentoonstelling De Donkere Kamer duikt het Nederlands Fotomuseum in de Nederlandse fotografiegeschiedenis. In een donkere kamer van 250 vierkante meter wordt ruim 185 jaar fotografie tot leven gewekt.
De nog jonge geschiedenis van de fotografie begon zijn opmars in 1839 in Parijs toen de Fransman Louis-Jaques-Mandé Daguerre (1787-1851) zijn wonderbaarlijke ontdekking presenteerde. Op een koperen plaat met een dun laagje gepolijst zilver maakte hij een volstrekt gelijkende kopie naar de natuur, eenvoudig door de inwerking van het licht. De fotografie was geboren. Deze eerste ‘foto’s’ werden daguerreotypieën genoemd en zijn elk uniek. De expositie toont originele daguerreotypieën uit de collectie en laat zien hoe ze gemaakt werden.
De expositie is interactief. Wie een bepaald verhaal wil horen, legt, net als vroeger in de donkere kamer, een vel papier in een ontwikkelbak. In dit geval wordt er geen foto, maar een verhaal ontwikkeld. Bijvoorbeeld het verhaal dat Anna Martens vertelt over haar vader, fotograaf Peter Martens (1937-1992). De Rotterdamse fotograaf trok met zijn camera de wereld over en fotografeerde kwetsbare mensen, die vaak aan de onderkant van de samenleving stonden. Het was zijn manier om iets aan het onrecht te doen. Martens maakte niet honderden foto’s van één plek of moment, maar legde in één of twee shots het perfecte beeld vast. Anna vertelt dat haar vader vervolgens soms dagen in de doka doorbracht voor een afdruk omdat het “van het papier moest knallen”.
Alle vormen van fotografie passeren in De Donkere Kamer de revue: van albums tot stereofoto’s, van autochromen tot glasnegatieven, van daguerreotypieën tot digitale fotobestanden. De verhalen worden aangevuld met objecten als camera’s, originele en nieuwe afdrukken en bijzondere attributen van fotografen. Er zullen regelmatig nieuwe ‘parels’ worden toegevoegd.
De Donkere Kamer, permanente expositie in het Nederlands Fotomuseum, Rotterdam
