0
0
Slot Zeist wijdt een expositie aan het werk van de realistische schilder Kenne Grégoire (1951). Onderdeel van de tentoonstelling is de serie Commedia dell’arte: portretten van theatraal uitgedoste mensen die eenzaamheid, vertwijfeling en verlangen verraden. Hun gemoedstoestand is in fel contrast met hun feestelijke kleding.
Maskers en verkleedpartijen geven Grégoire vrijheid. Daarom schildert hij graag gekostumeerde mensen, waardoor hij met kleur en compositie veel kan doen. De winnaar van de Zilveren Prix de Rome (1973) wil dat zijn schilderijen echt als verkleedpartijen herkenbaar zijn. Hij wil een volslagen fantasiewereld creëren. Maar daarvoor gebruikt hij wel scènes uit het werkelijke leven. Zijn inspiratie haalt hij bijvoorbeeld uit de sportpagina van de krant, met daarop foto’s van schreeuwende of juichende mensen.
Een oud, verfrommeld hoofd is voor hem interessanter dan een hoofd dat niet door het leven getekend is. Zijn portretten hebben vaak te maken met verval en vergankelijkheid. Hetzelfde geldt voor de objecten in zijn stillevens. Die zijn beschadigd, gedeukt en roestig. Om de voorwerpen een doorleefde indruk te geven gebruikt Grégoire ingehouden kleuren.
Hoewel zijn stillevens levensecht lijken, zetten ze de toeschouwer vaak ook op het verkeerde been. Grégoire speelt graag met gezichtsbedrog. “In realistenland vliegen de schilderijen van schaaltjes met bessen je om de oren. Ik haal ze uit hun normale context en hoop dat ze boeiend worden door de verwarring die dan ontstaat.”
Kenne Grégoire – Schilder en beeldhouwer, t/m 9 april in Slot Zeist
