0
0
Gielijn Escher (1945) is dit jaar 50 jaar actief als affichemaker en –verzamelaar. Museum Boijmans Van Beuningen toont daarom een selectie van circa zestig affiches van de hand van Escher. Daar voegt Escher zelf nog een zestigtal affiches uit zijn eigen verzameling Duitse aanplakbiljetten aan toe met werk van onder anderen Lucian Bernhard, Hans Rudi Erdt en Ludwig Hohlwein.
Gielijn Escher besloot op zeventienjarige leeftijd afficheontwerper te worden. Ondanks de bekendheid van de modernistische verpakkingen en affiches voor de Rotterdamse Van Nelle fabriek van zijn grootvader Jac. Jongert en het overbekende grafische werk van zijn oom M.C. Escher schiep Gielijn op eigen kracht een volledig eigen stijl.
Eschers opdrachtgevers komen bijna zonder uitzondering uit de culturele hoek. Hij maakte aankondigingen van dans- en toneelvoorstellingen, concerten en tentoonstellingen. Zijn krachtige en kleurrijke affiches uit de jaren zeventig en tachtig voor het Shaffy Theater, Dansgroep Krisztina de Châtel en het Festival of Fools genoten grote bekendheid. De waardering die Eschers werk door de jaren heen ten deel is gevallen, blijkt niet alleen uit de honderden opdrachten die hij kreeg, maar ook uit de prijzen die hij in ontvangst nam: de H.N. Werkmanprijs (1978) en de Prins Bernhard Fonds Prijs voor Toegepaste Kunsten en Bouwkunst (1997).
Zijn verzamelwoede ontstond op zeer jonge leeftijd. Op zijn zesde begon hij met het verzamelen van sinaasappelvloeitjes en sinaasappeletiketten op kratten. Vier jaar later startte hij zijn, inmiddels grote, verzameling affiches. Begin jaren zeventig ontdekte Escher het werk van de Duitse ontwerpers uit het eerste kwart van de twintigste eeuw, met Lucian Bernhard voorop. Sindsdien zijn de tot het uiterst vereenvoudigde en gestileerde Sachplakate van Bernhard een grote inspiratiebron voor de ontwerper.
Gielijn Escher – Leven voor affiches, t/m 30 september 2012, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
