Gustave Caillebotte (1848-1894) was als mecenas belangrijk voor de impressionisten. Hij ondersteunde vrienden als Claude Monet en Auguste Renoir door werk van hen aan te kopen en tentoonstellingen te organiseren. Een groot deel van zijn nalatenschap vormt de kern van de impressionistische kunstcollectie van Musée d’Orsay in Parijs. Maar hij was zelf ook actief als kunstenaar. Gemeentemuseum Den Haag wijdt een expositie aan zijn werk.
De nadruk in de tentoonstelling ligt op de wisselwerking van zijn schilderkunst en de opkomende fotografie. Geïnspireerd door de opkomende fotografie, schilderde Caillebotte spannende uitsneden en extreme perspectieven. Hiermee was hij zijn tijd ver vooruit.
Bepaalde elementen die hij gebruikte in zijn schilderkunst, kwamen pas decennia later voor in het werk van fotografen als Man Ray, László Moholy-Nagy en André Kertesz. Caillebotte kon vernieuwend zijn omdat hij door zijn gegoede komaf niet hoefde te leven van zijn kunst.
In zijn vroege werk richtte Caillebotte zich op Parijse stadsgezichten. Als geen ander wist hij de dynamiek van de stad weer te geven. Vanaf de jaren tachtig werden nieuwe vrijetijdsbestedingen populair, mogelijk gemaakt door de aanleg van treinverbindingen. Mensen trokken in de weekends de stad uit en vermaakten zich langs de oever van de Seine met wandelen, zeilen en zwemmen. Caillebotte legde ook dit aspect van het moderne leven vast.
Gustave Caillebotte, t/m 20 mei in Gemeentemuseum Den Haag