0
0
Nieuws / expositie
Museum Boijmans Van Beuningen neemt deze zomer een speciale zaal in gebruik voor film- en videokunst. In de Videoruimte toont het museum elke drie maanden een nieuwe presentatie videowerken en gedigitaliseerde films uit de eigen collectie, aangevuld met kunstwerken en objecten die in relatie staan tot de getoonde video’s en films.
De onlangs aangekochte video Polis (Pilot) (2012) van de Finse kunstenaar Erkka Nissinen (1975) vormt het uitgangspunt voor de eerste presentatie. Nissinen staat bekend om zijn absurdistische films waarin de taal van de media een belangrijke rol speelt. In Amsterdam leerde hij de Britse kunstenaar Nathaniel Mellors (1974) kennen. Beide kunstenaars raakten bevriend en ontwikkelden ook een fascinatie voor elkaars bizarre en humoristische videowerken. In de nieuwe videoruimte is het werk van Nissinen en Mellors voor het eerst samen tentoongesteld.
In het videowerk Polis (Pilot) staat de utopische stad Polis centraal, die zou zijn ontworpen door Le Corbusier (1887-1965) en Albert Speer (1905-1981). In deze stad wonen diverse figuren die in de meest bizarre situaties belanden. De video, met een opzettelijk klungelige beeldtaal, is opgebouwd uit computeranimaties en studio-opnamen van performances, gecombineerd met elementen van games, sciencefiction en kinderprogramma’s.
Van Mellors toont het museum de video Ourhouse Episode 3 – The Cure of Folly (2011), die deel uitmaakt van een vierdelige reeks, opgenomen op het Engelse platteland. In deze reeks gaat een groep zonderlinge figuren allerlei vreemde relaties met elkaar aan. In de derde aflevering is het personage Truson ervan overtuigd dat hij de Venus van Hohle Fels bezit, de oudste figuratieve sculptuur ter wereld. Dan verschijnt Addison in beeld die er alles voor over heeft om dit object te bezitten. Net zoals in het werk van Nissinen ontvouwt zich een gelaagd en absurd verhaal.
De video’s van Nissinen en Mellors zijn te zien van 24 augustus tot en met 12 januari in Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Daarna maken ze plaats voor werken van andere kunstenaars.
