0
0
Recensie
Een kunstenaar moet van goeden huize komen, wil hij mij de mond doen openvallen. Met het videowerk The Raft deed Bill Viola precies dat. Gebiologeerd bleef ik kijken naar de film die eerst rustig voortkabbelt en vervolgens onverwacht als een storm losbarst. Ik keek daarna nog een keer en nog een keer.
Door: Evert-Jan Pol
De indrukwekkende film is slechts een van de vele aansprekende werken op de niet minder dan fantastische tentoonstelling Havet in kunstmuseum Brandts in het Deense Odense. De opvallend complete expositie – met werk variërend van klassieke schilderijen tot hedendaagse installaties – is een prachtige ode aan de zee (havet in het Deens).
Een samensteller van een tentoonstelling over de zee kan prima wegkomen met alleen schilderijen van varende schepen. Die leveren al een heel mooi plaatje op. Maar Brandts ging een stapje verder. Het haalde hele boten uit de kast en ook een vlot, als onderdeel van een video-installatie. Details als deze zorgen voor de juiste sfeer.
Uiteraard zijn er de nodige schilderijen van schepen te zien, bemand met vissers, of op volle oorlogssterkte. In een rijk dat bestaat uit meer dan vierhonderd eilanden is de zee nooit ver weg en voor Deense schilders was en is de grote plas dan ook een voor de hand liggend onderwerp. Ze beeldden schepen af in stormen, bootjes in rustig vaarwater, of alleen de zee zelf in al haar imposante pracht.
De meeste stukken op de expositie stammen uit de negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw, maar tot op de dag vandaag inspireert de zee kunstenaars. Het Deense museum heeft daarom voor de tentoonstelling ook een fijne selectie gemaakt van hedendaagse werken. Deze zijn in tegenstelling tot de oudere schilderijen in de meeste gevallen niet van Deense makelij. De bekendste naam in de hedendaagse sectie is die van de Zwitserse videokunstenares Pipilotti Rist. De beelden in haar ietwat surrealistische onderwaterfilm Sip My Ocean gaan gepaard met een heerlijk vals gezongen versie van Chris Isaaks Wicked Game.
Het gezang overstemt soms het geratel van Jacob Hashimoto’s Armada. De reusachtige mobile bestaat uit vele kleine houten zeilscheepjes die dankzij een aan het plafond hangend mechanisme allemaal op en neer bewegen. De ingenieuze installatie springt in het oog en is populair bij zowel volwassenen als kinderen.
Want ook de jongere museumgasten hoeven zich in Brandts niet te vervelen, al was het alleen vanwege de aanwezige scheepjes in flessen. Dankzij de nauwkeurig afgewogen mix van objecten is de tentoonstelling aantrekkelijk voor een breed publiek. Alleen zij die echt helemaal niets met de zee hebben, kunnen misschien beter een deur verder lopen. Maar voor anderen is Havet cultureel vermaak van de bovenste plank.
Havet, t/m 1 maart 2015 in Brandts, Torv 1 Odense, Denemarken
Waardering: @@@@@@@@@@
