0
0
Interview
Een overweldigend aantal met potlood getekende tekeningen hangt aan de muur in Museum Jan van der Togt in Amstelveen. Zorgvuldig heeft kunstenares Sharon van den Berg alle 263 tekeningen uit haar serie Badgasten‘ aan de muur gehangen. Haar verkooptentoonstelling Snapshots, die opende op 11 juni, bevat verder tekeningen en schilderijen uit de series Picturepaintings en Literal Memories.
Door: Marjolein Vos
Met het schilderen van de zogenoemde picturepaintings begon Van den Berg per ongeluk in 2001. Tijdens haar vakantie in Spanje schoot ze foto’s vanuit de auto en op plekken die haar aandacht trokken. Toch gaven die foto’s haar niet het effect wat ze wilde hebben en daarom besloot ze om de snapshots na te tekenen. “Doordat ik voor die tijd ook bezig was met de badgasten ben ik eigenlijk veel preciezer gaan schilderen en dat verschil zie je ook terug in mijn werk als je goed kijkt”, vertelt ze. Daarnaast valt het op dat er helemaal geen mensen in de picturepaintings voorkomen. “Ik gebruik daar inderdaad geen mensen in , soms laat ik ook woorden weg. Dat is een gevoel. Het schilderen van mensen voelt soms gewoon overdreven en zo onlogisch.”
De drie thema’s in haar tentoonstelling gaan over wat ze nu ziet, wat ze in herinnering heeft en wat ze ooit toen ze klein was zelf heeft gezien. De getekende badgasten zijn polaroids die zijn nagetekend. De vader van Van den Berg was de zanger van de band The Motions. “Met het gezin woonden we in een mooi huis in Den Haag. Er kwamen vaak artiesten over de vloer en op een dag besloot mijn vader een polaroidcamera te kopen zodat hij alles vast kon leggen”, aldus Van den Berg. Volgens de kunstenares wilde ze altijd al iets doen met al die foto’s maar ze wist nooit zo goed wat. “Ik ben de fotoboeken bij mijn ouders gaan halen. Vervolgens ging ik de polaroids na schilderen, maar dat was heel geforceerd en sloeg nergens op. Ik koos ervoor om ze te gaan tekenen en dat was eigenlijk veel beter.”
Van den Berg vond uiteindelijk 264 foto’s en uiteindelijk heeft ze er 263 nagetekend. Er was één foto waarbij dat niet lukte en die heeft een apart plekje gekregen in het museum. “Op deze foto staan mijn ouders. Het lukte niet om ze te tekenen, waarschijnlijk omdat ik per se wilde dat het goed zou lukken en dat werd uiteindelijk de belemmering.” De mooiste tekening is er een van haar moeder en die is dan ook niet voor de verkoop. “Mijn moeder was kapster aan huis en kon vaak op een bepaalde manier kijken of het haar op lengte was. Dat is zo herkenbaar.”
Zo zijn er meer polaroids die een verhaal hebben. Een tekening van haar opa hangt twee keer in de tentoonstelling. “Je moet je voorstellen dat ik er drie jaar in totaal over heb gedaan. Toen ik mijn opa voor de tweede keer ging tekenen, had ik al het idee dat ik deze eerder had gedaan. Op de tekening van Van den Berg heeft ze het overhemd van haar opa de ene keer wel gekleurd en de andere keer niet. “Dat is echt een keuze die ik ter plekke maak. De ene keer voelde het waarschijnlijk alsof het wel moest en de andere keer niet.”
Tegenover de Badgasten hangen nog de Literal memories. Deze kleurige tekeningen, in lijstjes uit de kringloopwinkel, vertellen herinneringen van Van den Berg tot haar twaalfde. “Die periode die ik hier teken, ben je eigenlijk nog niet bewust dat je dingen herinnert. Soms krijg je van die beelden waar je was en die mogen niet in de vergetelheid raken”, vertelt de kunstenares. Zo was er een vrouw met een sigaar in het trouwalbum van haar ouders. “Ik kan me herinneren dat als ik in het album aan het bladeren was, ik altijd uitkeek naar de laatste bladzijde, want daar stond dan die vrouw met de sigaar. Die ben ik gaan tekenen.”
De vrouw met de sigaar is niet te bewonderen in het Van der Togt want die is verkocht, maar wel aanwezig is een aquarel van een doos met wasmiddel. “Op die kartonnen waston stond een afbeelding van gekleurde ballen. Altijd ging ik in de ton kijken of die ballen er ook echt in zaten.” Ze lacht: “Soms ging ik er dan heel voorzichtig naar toe om te kijken, en dan dacht ik dat hij mij niet gezien had en dat ik de ballen dan wel zou zien”.
Snapshots, t/m 12 juli in Museum Jan van der Togt, Amstelveen
Meer van Marjolein Vos
