0
0
Interview
Schoorvoetend opende ze afgelopen zomer een Instagram-account; onzekerheid hield haar lang tegen. Inmiddels heeft de jonge Amerikaanse kunstenares Kathryn Engberg ruim 10.000 volgers. Haar schilderijen en tekeningen spreken veel mensen aan.
Door: Evert-Jan Pol
“Diep van binnen heb ik altijd geweten dat ik kunstenaar wilde worden”, aldus Engberg (1994). Niet heel opmerkelijk, want zowel haar moeder als grootmoeder is kunstenaar. Kunst omringde haar tijdens haar jeugd. “Het was een geweldige omgeving om in op te groeien. Ik ben altijd aangemoedigd om creatief te zijn en om er een puinhoop van te maken, maar ik ben nooit de kunstwereld in gedwongen. Mijn familie weet namelijk heel goed hoe hard die is.”
Maar de spreekwoordelijke appel valt nu eenmaal niet ver van de boom, zodat zij al spoedig in de voetsporen trad van de vorige twee generaties. Daarbij geholpen door haar middelbare school.”Ik had het geluk dat ik deel mocht nemen aan een intensief kunstprogramma op school, waarbij ik drie uur per dag kunstlessen volgde. Dat programma speelde een grote rol in de ontwikkeling van mijn arbeidsethos en was een sterke drijfveer voor uitmuntendheid.”
Hoewel nog erg jong, is ze nu al fulltime kunstenaar. “Ik schilder en teken zo’n 14 uur per dag.” En dan voornamelijk portretten. “Een landschap of stilleven inspireert me gewoon lang niet zoveel als een portret. Ik denk dat ik later in mijn carrière wel andere genres zal verkennen, maar eerst wil heel graag het portret en het figuur onder de knie krijgen.”
Dat ze daar al heel aardig in slaagt, blijkt wel uit de werken die ze op Instagram deelt. In de afgelopen negentien weken plaatste ze ruim honderd portretten en figuurstudies, waaruit een voorliefde voor oude meesters blijkt. “Ja, ik ben zeer geïnspireerd door de oude meesters”, bevestigt Engberg. “Ik ben geboeid door de tijdloze manier waarop ze in staat waren de essentie van de geportretteerde en de lichtval vast te leggen. Mijn absoluut favoriete kunstenaar is Rembrandt. Ik houd van zowel zijn vroege werken, die hij met een jeugdige arrogantie zo schijnbaar moeiteloos maakte, als van zijn latere werk.”
De meeste werken maakt ze in de lokalen van het Grand Central Atelier in New York, waar ze nog lessen volgt. Het opleidingsinstituut huurt de modellen in voor zijn studenten. Verder portretteert Engberg ook vrienden en familieleden, zoals haar zus. Een schilderij dat ze enkele jaren geleden van haar maakte ligt haar na aan het hart. “Technisch is het vrij slecht: de proporties kloppen niet en het lijkt totaal niet op mijn zus. Maar het was het eerste portret dat ik maakte vanuit een artistiek oogpunt. En het is mijn zus, dus het is mij dierbaar.”
Ze krijgt ook al de nodige betaalde portretopdrachten. “Nu fotografie steeds populairder wordt, zien veel mensen de kwaliteit in van een geschilderd portret. Een schilderij of tekening vereist vele uren werk. In plaats van het resultaat van een cameraklik is het een stuk waar veel liefde in zit.”
2016 wordt een belangrijk jaar voor de jonge kunstenaar. In november heeft ze haar eerste solotentoonstelling in de Union League Club in Manhattan. “Het is de galerie waar mijn mentor Jacob Collins ook zijn eerste expositie had, dus ik ben erg blij met deze kans.”
Ooit hoopt ze haar eigen galerie te openen, maar bovenal wil ze een succesvol portretschilder zijn. Waarbij ze Rembrandt als voorbeeld heeft. “Natuurlijk is de huidige markt anders dan die in de zeventiende eeuw, maar ik denk dat het mogelijk is.”
