Zo staan veel beelden in ‘parkjes’ op de Minervalaan en de Apollolaan en enkele grote werken bevinden zich tussen de kantoorgebouwen op de Zuidas. Het is duidelijk dat abstractie de boventoon voert in deze editie, en invloeden van De Stijl zijn vaak duidelijk zichtbaar in zowel het kleurgebruik als de vormgeving. De abstracte werken gaan vaak moeiteloos op in zowel de natuurlijke omgeving als de gebouwen waar ze door omringd worden.

Een van de indrukwekkendste sculpturen in deze editie van ArtZuid is waarschijnlijk wel United Universe van Cristóbal Gabarrón, te zien op het Gershwinplein. Het werk bestaat uit een soort grote discobal, omringd door zeventig kleurrijke figuren die hand in hand een spiraal vormen. Gabarrón maakte dit werk ter ere van de zeventigste verjaardag van de VN, waarin de figuren de bestaansjaren van deze organisatie symboliseren. Te midden van de hoge gebouwen op de Zuidas is dit een welkome, kleurrijke verrassing. Het licht wordt gereflecteerd in de grote bal, waardoor er steeds iets lijkt te bewegen en te veranderen aan dit werk. Zo wordt de statische omgeving van kantoren en hotels ineens speels en toegankelijk.

(Tekst gaat verder onder de foto’s)

Wat helaas tegenvalt, is de beschikbare informatie over de kunstwerken en het thema. De bezoeker die graag wat meer wil weten over de kunstwerken en de kunstenaars is verplicht de catalogus aan te schaffen, omdat de bordjes behalve de titel en naam van de kunstenaar niet veel meer prijsgeven. Hoewel het een zeer toegankelijk en gratis festival is, krijgt gemiddelde bezoeker zo wel te weinig informatie. Desalniettemin is deze kunst in de buitenlucht een bezoek meer dan waard. Wie alles wil zien staat een fikse wandeling te wachten, al is dat met mooi weer natuurlijk zeker geen straf.