De Zweedse kunstenaar Gunnel Wåhlstrand heeft vanaf morgen haar eerste solotentoonstelling in Nederland, in Museum Boijmans Van Beuningen. De presentatie is ook direct haar grootste expositie ooit.
Wie haar gewassen inkttekeningen van dichtbij bekijkt, begrijpt meteen dat er maanden nodig zijn om ze te maken. Wåhlstrand (1974) bouwt haar beelden op met talloze lagen van verdunde inkt, waar ze voorzichtig het licht behoudt terwijl ze geleidelijk het papier vult – elke fout is onomkeerbaar.
Het beeld komt langzaam op, zoals een fotoafdruk in ontwikkelvloeistof. Eenvoudige familiekiekjes, portretten, alledaagse gebeurtenissen, schilderachtige landschappen en zwijgende interieurs transformeren in iets tijdloos en universeels.
In haar tijd aan de kunstacademie van Stockholm, ontdekte Wåhlstrand gewassen inkttekeningen tijdens een expositie met werk van Marlene Dumas. In diezelfde tijd las ze het boek Camera Lucida van Roland Barthes, waarin hij de zoektocht naar de foto van zijn overleden moeder beschrijft.
Dit raakte bij Wåhlstrand een gevoelige snaar omdat ze haar vader nooit heeft gekend. De enige connectie die ze met hem had was een doos met familiefoto’s. Om de stilte rond zijn leven en verdwijning op te vullen, gebruikt ze de foto’s als vertrekpunt voor haar schilderijen.
Haar vroegere schilderijen focussen op haar vader en zijn familie. In later werk verwijderde ze alle figuren, waardoor er lege maar beladen landschappen achterbleven. Wåhlstrand bestudeert de kleinste details, vertelt ze. “Bijvoorbeeld New Year’s Day, ik herinner me dat ik precies wilde weten hoe een parketvloer in elkaar steekt. Ik kon het niet alleen schilderen vanaf de foto. Dat had niet gewerkt. Alle onderdelen moeten precies kloppen, om de foto te laten spreken.”
Gunnel Wåhlstrand, 24 juni t/m 24 september in Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
Mother Profile for Rotterdam from Museum Boijmans Van Beuningen on Vimeo.