Na ongeveer drie uur vinden we de sleutel tot de geheime kamer, en daarmee tot de oplossing van de escape game die het Rijksmuseum deze zomer aanbiedt. De speurtocht leidde ons door het hele gebouw, ook naar plekken waar de gewone sterveling normaal niet mag komen.
Tekst: Evert-Jan Pol
Het was nog even spannend of we wel aan de game konden beginnen, want zowel boven bij de informatiebalie als beneden bij de startlocatie stonden we op geen enkele lijst, ook al hadden we ons netjes aangemeld. Hoewel onbedoeld en ook zeker geen regel was dit wel een passend begin van de game. Het mysterie begon al voor aanvang.
De game begint in werkelijkheid echter pas in de bioscoopzaal, waarvan ik het bestaan niet vermoedde. Daar draait een korte film over bibliothecaris Bert, die, ver na sluitingstijd merkt dat hij niet alleen is. In de museumbibliotheek ziet hij een schim. Na een vergeefse achtervolging blijkt dat er een pagina met een bijzondere formule is verdwenen uit het achttiende-eeuwse boek van de Italiaanse magiër en alchemist Alessandro Cagliostro.
Door wanhoop overmand wendt Bert zich tot de personen aan de andere kant van het filmdoek. Het is aan hen ervoor te zorgen dat de geheime formule veilig blijft. Er staat namelijk veel op het spel.
We nemen de uitdaging graag aan, nemen een plattegrond en geheime aanwijzingen mee en gaan op pad. Op zoek naar het kantoor van Bert, waar ons nieuwe hints wachten. Die ruimte bevindt zich uiteraard niet in de bibliotheek; dat zou al te makkelijk zijn. En echt makkelijk is deze museale variant op de escape room toch niet te noemen.
En wat in escape rooms geldt, geldt ook hier: vier of meer ogen zien meer dan twee. De aanwijzingen zitten soms verstopt in de kleinste hoekjes. Het blijkt dan ook zaak alles goed in de gaten te houden. En dan ziet de één wellicht wat de ander nog niet was opgevallen. “Hé kijk, daar!” “O, kom eens hier!” “Wacht eens! Ik zie wat!”
Na de ontdekking van het kantoor barst de speurtocht pas echt goed los. De clues waarmee we de laatste puzzelstukjes kunnen vinden, liggen verspreid over het hele museum. We hadden ons nog niet eerder gerealiseerd hoe groot het gebouw is. De stappenteller heeft een zeer goede dag.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Het museum herbergt niet minder dan 8.747 kunst- en geschiedenisobjecten, waarvan enkele een grote rol in het spel hebben. Wie deze vindt en vervolgens de soms cryptische aanwijzingen juist interpreteert, is weer een stap dichterbij de oplossing.
Sinds de heropening in 2013 bezocht ik het Rijksmuseum al vrij vaak en toch hadden het gebouw en de collectie nog geheimen voor me, bleek tijdens de rondgang. De gevleugelde uitspraak ter lering ende vermaak gaat hier duidelijk op; terwijl we een spannend spel spelen, leren we gelijktijdig het museum nóg beter kennen.
En dat is precies wat het Rijksmuseum voor ogen had toen het de game liet ontwikkelen door de Israëlische illusionist Magus Cagliostro. “Met de escape game willen we nieuw en bestaand publiek op een aansprekende manier in aanraking laten komen met het Rijksmuseum”, aldus een woordvoerster.
De game is zeker een originele manier om het museum extra onder de aandacht te brengen en is ook voor kinderen erg leuk. Wij zagen verschillende groepen met kinderen die zich met zichtbaar plezier overgaven aan het spel. Wie weet komen ze nog eens terug om de boel zonder een tikkende klok te verkennen.
Rijksmuseum Escape Game, te spelen t/m 2 september in het Rijksmuseum, Amsterdam