0
0
Kunst is er in verschillende vormen: schilderijen, beelden, installaties, om er maar enkele te noemen. Het ene werk verdwijnt snel weer uit de herinnering, het andere blijft je bij. In deze nieuwe zomerserie beschrijven we elke week één bijzonder kunstwerk in een museale collectie. Deze week: What a coincidence! Van Milan Kunc.
What a coincidence! (wat een toeval) noemde Milan Kunc een van zijn schilderijen uit 1985. En terecht: de appel valt niet ver van de boom, maar belandt exact op de plek waar een oog hoort te zitten. Hoe is het mogelijk! Met de landing van de vrucht is het vrolijke en zonnige portret ook direct voltooid.
Tekst en foto: Evert-Jan Pol
Hoewel enigszins surrealistisch, lijkt het werk op het eerste gezicht een ‘gewoon’ portret. Wie beter kijkt, ziet dat het bestaat uit meerdere toevalligheden. De boomkruin is deel van het kapsel, de vleugel van een vogel vormt een wenkbrauw, de zon is het linkeroog en een put doet dienst als mond. De geportretteerde staat er zelf ook van te kijken.
De Tsjechisch-Duitse kunstenaar Kunc (1944) combineerde in dit schilderij op creatieve wijze twee uiteenlopende genres: het landschap en het portret en liet die zelfs in elkaar overlopen. Het resultaat is een origineel en verrassend schouwspel dat de aandacht blijft vasthouden.
Ik zag het werk voor het eerst in 2016 in de tentoonstelling Nieuwe Wilden in het Groninger Museum, in wiens collectie het zich ook bevindt. Deze ging over Duitse neo-expressionisten, die in de jaren 80 de kunstwereld op haar kop zetten.
Kunc was in de presentatie vertegenwoordigd als lid van de Gruppe Normal, een groep schilders die ernaar streefde zo toegankelijk mogelijke kunst te maken. What a coincidence! is een zeer geslaagde poging daartoe.
