Recensie
Verscholen achter een zwart gordijn in Museum de Fundatie ligt een kleurrijke wereld: Goldbrun. Deze is geschapen door muzikant Yuri Honing en beeldend kunstenaar Mariecke van der Linden. Hun universum verrast en verwondert.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
De creatie is een Gesamtkunstwerk, zoals dat in goed Duits heet. De hele ruimte maakt er deel van uit; zelfs de vloer is kunst. Die is bijna te mooi overheen te lopen. In een artikel van RTV Oost noemt Van der Linden de zaal een soort omgekeerde Sixtijnse Kapel. In plaats van het plafond is immers de vloer beschilderd.
De kleine kubus waarin Goldbrun huist, voelt ook aan als een kapel. Dat komt mede door de rustgevende muziek van Honing die er klinkt. De volledig met schilderijen behangen wanden versterken het enigszins meditatieve effect.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Als in een echte kapel staan er ook twee beelden op sokkels, gemaakt door Honing. Passend bij het karakter van de ruimte zijn ze wel anders dan anders: een sculptuur van een meer dan levensgroot hart verwacht je niet direct.
Met het kunstwerk reageren Honing en Van der Linden op politieke en historische thema’s. Hun adagium is ‘Homo homini lupus’, Latijn voor ‘de mens is een wolf voor zijn medemens’. Vandaar het hart misschien? Is dat uit de borstkas gereten door een wolf? De bezoeker van de wonderlijke wereld kan er zijn of haar eigen gedachten over laten gaan.
Yuri Honing & Mariecke van der Linden – Goldbrun, t/m 6 januari in Museum de Fundatie, Zwolle
Waardering: @@@@@@@@@@