0
0
Recensie
“Deze installatie leidt doelbewust tot desoriëntatie met zeer beperkt zicht.” Die waarschuwing geeft De Pont bij de mistkamer van Ann Veronica Janssens. Het Tilburgse museum overdrijft niet; je ziet er letterlijk geen hand voor ogen.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
De kamer Blue, purple and orange is dé topattractie in de tentoonstelling van de Belgische kunstenaar Ann Veronica Janssens (1956). Er staat een lange rij voor de ingang. Er mogen namelijk slechts vijf personen tegelijk naar binnen.
Wie uiteindelijk de ruimte betreedt, komt terecht in een fascinerende en enigszins beklemmende omgeving. Van het ene op het andere moment is een roze mist alles wat je ziet. Liefhebbers van horrorfilms kunnen een associatie hebben met John Carpenters klassieker The Fog, waarin uit het niets moordlustige geesten opdoemen in een dichte mist. Nee, zo eng wordt het niet, maar ook hier duiken opeens andere mensen op die je eerder niet had kunnen zien.
Ik bezoek de kamer in mijn eentje en ben volledig op mezelf aangewezen. Ik moet zelf de uitgang weer zien te vinden, waardoor de ervaring nog spannender is. Op gevoel en gehoor verken ik deze bevreemdende wereld. Met slechts enkele ingrediënten (kunstmatige mist, licht en geur) maakte Janssens een van de spectaculairste kunstwerken die ik ooit beleefde.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Deze installatie alleen maakt de expositie van Janssens al de moeite waard. En er is nog meer te zien, waarbij licht en kleur steeds een grote rol spelen. Tegen één wand staan vijf hoge glazen platen met elk een andere kleur. Die kleur is echter afhankelijk van de standpunt van de toeschouwer.
Een vergelijkbaar effect creëerde de kunstenaar met haar glittervloer. De kleuren lijken tot leven te komen en meanderen mee met de langslopende bezoeker. Janssens speelt met waarneming en zet het oog keer op keer op het verkeerde been.
Ann Veronica Janssens, t/m 31 maart in De Pont, Tilburg
Waardering: @@@@@@@@@@
