0
0
“O sorry!” Ik steek een wildvreemde bijna de ogen uit terwijl ik heel voorzichtige schreden zet in een totaal verduisterde ruimte. De eerste minuten zie ik letterlijk niets en voel ik me lichtelijk ongemakkelijk. Welkom bij Tino Sehgals wonderlijke performance This variation in het Stedelijk Museum.
Tekst en foto: Evert-Jan Pol
This variation, een van de grootschaligste werken van de Duits-Engelse kunstenaar Tino Sehgal (1976), was in 2015 al eens te zien in het museum tijdens het 365 dagen durende retrospectief A year at the Stedelijk: Tino Sehgal. Het werk was toen de absolute publiekslieveling. Het Stedelijk heeft de performance inmiddels aangekocht en laat het tot en met 3 maart opnieuw uitvoeren.
De performance is één grote verrassing. Begeleidende informatiebordjes ontbreken, waardoor bezoekers totaal niet weten wat hen te wachten staat. En dat is een bewuste keuze, omdat Sehgal en het museum vinden dat het publiek zo onbevangen mogelijk de ruimte betreedt. Ik geef in dit stuk daarom zo min mogelijk prijs.
Wat ik wel kwijt kan, is dat de performance een volstrekt bevreemdende ervaring is. De ruimte is een beetje te vergelijken met de mistkamer Blue, purple and orange van Ann Veronica Janssens die momenteel te bezoeken is in De Pont in Tilburg. Ook daar moet de bezoeker vertrouwen op andere zintuigen dan het zicht. En ook daar wordt deze zelf onderdeel van het kunstwerk.
Wie zich niet laat afschrikken door de duisternis tijdens This variation is getuige van een spectaculaire belevenis. Een die op een gegeven moment zelfs een meditatieve werking heeft. Maar ervaar het vooral zelf, nu het nog kan!
Tino Sehgal: This variation, t/m 3 maart in het Stedelijk Museum, Amsterdam
