0
0
Recensie
Body of Work van Itamar Gilboa is een zelfportret, maar dan wel net even anders. De in 1973 geboren Israëlische kunstenaar liet zichzelf volledig ‘ontleden’ en maakte vervolgens van al zijn organen sculpturen in glanzend chroom. Een selectie is te zien in Museum Beelden aan Zee.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
“ja, u kunt gewoon naar binnen, maar het is wel heel donker”, vertelt een museummedewerker als ik aarzelend blijf staan bij een ruimte waarvan ik eerst denk dat het een bioscoopzaaltje is. Dat is het dus niet, maar de kamer biedt wel een spectaculaire voorstelling. En het is er inderdaad extreem donker. Het duurt even voordat mijn ogen eraan gewend zijn.
Als dat zover is, zien deze een letterlijk en figuurlijk schitterend schouwspel. Alle verschillende zilverkleurige lichaamsdelen en organen contrasteren prachtig tegen de pikzwarte achtergrond.
Voor Body of Work onderging Gilboa MRI-, FMRI- en CT-scans (je moet wat overhebben voor de kunst). Met gebruik van geavanceerde technologie maakte hij exacte kopieën van onder andere zijn ogen, schedel, ruggengraat, hart, lever en nieren. En vervolgens voerde hij die in glanzend chroom uit.
Die werkwijze leverde indrukwekkende sculpturen op van organen die we allemaal bezitten, maar niet dagelijks zien. Met name de longen, met al hun vertakkingen zijn eigenlijk heel sierlijk. We moeten er maar zuinig op zijn.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Ook liet hij scans maken van zijn hersenactiviteit terwijl hij sculpturen maakte en over zijn project sprak. Hij transformeerde het actieve gedeelte van zijn brein eveneens tot geprinte sculpturen. Voorbeelden daarvan zijn te zien buiten de donkere kamer, in de veel lichtere gang. Daar schitteren ook schedels en ingekleurde scans. Samen vormen ze een van de bijzonderste zelfportretten van een kunstenaar ooit.
Itamar Gilboa – Body of Work, t/m 1 september in Museum Beelden aan Zee, Scheveningen
Waardering: @@@@@@@@@@
