Recensie
Het Noordbrabants Museum deed eind augustus een opmerkelijke oproep. Voor een tentoonstelling zocht het een werk uit de twaalfdelige serie kimonoschilderijen van Hans van Hoek. Het wilde alle delen tonen, maar van Kimono met Sint-Antonius van Padua ontbrak elk spoor. De media-aandacht had succes: de eigenaar meldde zich en gaf het stuk in bruikleen. Daardoor is de serie nu in haar geheel te zien.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Kimono’s komen vaker voor in de schilderkunst. De serie Meisje in Kimono van George Hendrik Breitner is waarschijnlijk het bekendste voorbeeld. Ook Hans van Hoek (1947) heeft een voorliefde voor dit Japanse kledingstuk. Voor hem heeft het een diepere betekenis: “De kimono kan gezien worden als kosmische ruimte waarin wij leven”. Religie en spiritualiteit voeren de boventoon.
Verwacht daarom geen traditionele afbeeldingen van kimono’s; de schilderijen zijn indrukwekkende abstract-figuratieve voorstellingen. Daardoor en vanwege de monumentale afmetingen zijn de creaties fascinerend. Je blijft ernaar kijken. De door de kunstenaar gebeeldhouwde bijbehorende lijsten versterken het mysterieuze effect.
Sommige van die lijsten bevatten in hout gesneden regels uit teksten. Het schilderij Universe of Universes is vernoemd naar een zin uit Conversations with God – Book 4 van Neale Donald Walsch. Die zin siert de fraaie lijst van het werk: “If you could stand back far enough from the universe and the universe of universes, you could see the body of God“. Vertaald luidt deze regel als volgt: Als je ver genoeg afstand kon nemen van het universum en het universum van universums, zou je het lichaam van God kunnen zien.
Het mag duidelijk zijn: Van Hoeks kimonoschilderijen zijn geen hapklare kunstbrokken. Je moet er even de tijd voor nemen. Dat is echter geen straf, want het zijn prachtige kimono’s.
Hans van Hoek – Kimono’s, t/m 19 januari 2020 in het Noordbrabants Museum, ‘s-Hertogenbosch
Waardering: @@@@@@@@@@
Lees ook: Noordbrabants Museum zoekt schilderij
Lees ook: Museum vindt schilderij na oproep in media