0
0
Recensie
Is het feest in Museum Voorlinden? Je zou het haast denken gezien de zaal vol met bergen confetti. Het lijkt alsof het museum wel heel blij is dat het weer bezoekers mag ontvangen. Dat klopt uiteraard ook, maar de hopen confetti vormen samen een kunstwerk in de tentoonstelling Rendez-Vous.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Drie dagen voor 1 juno mag ik al een kijkje komen nemen. Het is een warme lentedag, maar gelukkig zorgt de lustig om zich heen waterende sproei-installatie in de tuin voor de nodige verkoeling. De reusachtige spin van Louise Bourgeois krijgt ook enkele druppels mee, maar schrikt daar niet van.
Bij de ingang staat een pompje met desinfecterende handgel dat iedere bezoeker kan gebruiken. Want ook Voorlinden neemt uiteraard anti-coronamaatregelen. Zo moet iedereen die langs wil komen online een ticket voor een bepaald tijdstip kopen.
In tegenstelling tot sommige andere musea is er in Voorlinden geen vaste looproute. Dat is ook niet nodig, want het gebouw is heel ruim opgezet. Bovendien laat het museum bewust minder mensen toe dan is toegestaan volgens de richtlijnen van de RIVM, vertelt directeur Suzanne Swarts. “Iedere bezoeker kan straks een zaal voor zichzelf hebben.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Mochten er toch meerdere mensen op dezelfde plek rondlopen, is dat ook geen probleem. De nieuwe tentoonstelling straalt rust uit: per zaal zijn er maximaal vier kunstwerken aanwezig. Die opstelling geeft de bezoeker de mogelijk de werken ongestoord in zich op te nemen. Al is het in de zaal met de creatie van Lara Favaretto wellicht een ander verhaal. Dat is namelijk het eerder genoemde confettikunstwerk.
Verspreid over de ruimte staan tien grote kubussen gemaakt van confetti. “Tien mensen hebben tweeënhalve dag de confetti tot kubussen gestampt”, laat Swarts weten. Zoals wijnmakers druiven persen. Hoewel ze van een afstand solide ogen, zijn het toch echt voorwerpen van papiersnippers en dus kwetsbaar. Door de trillingen die voorbijlopende bezoekers veroorzaken, zullen ze onherroepelijk inzakken. Aan de voet van elk object liggen al snippertjes. Een blauw exemplaar mist al een hoekje; alsof er iemand een hap heeft uitgenomen.
Eigenlijk had Museum Voorlinden voor deze periode een overzichtstentoonstelling van de Britse kunstenaar Antony Gormley gepland. De coronacrisis bracht daar echter verandering in. Die expositie is nu verschoven naar de zomer van 2021. Daarvoor in de plaats kwam dus Rendez-Vous, een expositie met topstukken uit de eigen collectie. Zoals de titel al aangeeft, ontmoeten die elkaar en het publiek, dat weer welkom is. Ontmoeting is een toepasselijk thema in een tijd waarin veel mensen elkaar noodgedwongen niet mogen ontmoeten.
(Tekst gaat verder onder de foto)
De kunstwerken die een zaal delen hebben, iets met elkaar gemeen of botsen juist. In de eerste zaal lijken bloemen het overkoepelende thema. Anya Gallaccio schotelt de toeschouwer twee glazen deuren voor, met daarachter ruim driehonderd gerbera’s in verschillende kleuren. Nu is het nog een vrolijke compositie, maar geplukte bloemen gaan uiteraard dood. Na verloop van tijd zullen ze gaan rotten achter glas. De rozen op de aquarellen van Subodh Gupta zijn al aan het verwelken.
De getoonde werken van René Magritte en Leandro Erlich hebben ook duidelijk hetzelfde onderwerp: wolken. Magritte schilderde ze en Erlich lijkt er één uit de lucht te hebben geplukt, zo levensecht oogt het exemplaar.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
In een andere zaal vinden gebruiksvoorwerpen elkaar. Aan de muur hangen lichtgewicht kookpannen, verzameld bij nomaden door Maha Malluh. Zij ontmoeten zingende Singers van William Kentridge. Schrik niet als de naaimachines opeens spontaan in gezang uitbarsten.
Sommigen andere combinaties lijken op het eerste gezicht minder voor de hand liggend. Wat hebben de 89 mallen van hoofden van John DeAndrea te maken met de wassen bomen en takken van Berlinde De Bruyckere? Meer dan je wellicht denkt. De Bruyckere wil dat de kijker haar sculpturen niet ziet als bomen, maar als wezens. Ze zijn net zo min menselijk als de onvoltooide hoofden van DeAndrea, maar tegelijkertijd ook weer net zo veel.
Hoewel Rendez-Vous een ingelaste tentoonstelling is, oogt ze zeker niet als een snel in elkaar geflanste presentatie. De verschillende zalen bieden verrassende combinaties van kunstwerken. De expositie is een fijn weerzien met fraaie en soms opmerkelijke topstukken (hé, dat is een beer!). Mooi dat we weer mogen genieten van museale kunst!
Rendez-Vous, nu te zien in Museum Voorlinden, Wassenaar
Waardering: @@@@@@@@@@
