0
0
Recensie
Hoe kan het dat deze expositie aan mijn aandacht is ontglipt? Die vraag stelde ik mijzelf toen ik gisteren op de valreep de overzichtstentoonstelling Eli Content. So much I gazed on beauty in het Joods Historisch Museum zag. Ze is nog slechts één week te zien.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Ik bezocht het museum voor de tentoonstelling over Charlotte Salomon (waarover op een later moment meer), maar werd gegrepen door het werk van de Nederlandse kunstenaar Eli Content (1943). Zijn expositie opende al op 29 november van het vorige jaar, maar ik las er pas onlangs voor het eerst iets over. Waarschijnlijk lag ik enige tijd onder die spreekwoordelijke steen.
Normaal recenseer ik geen tentoonstellingen die nog maar een week duren, maar Contents werk trok mij zodanig dat ik bij hoge uitzondering van die regel afwijk. Wellicht ben ik tóch niet de enige die deze expositie nog niet eerder zag en kan ik er anderen op attenderen.
Van menig kunstenaar is bekend dat ze aan het begin van hun loopbanen figuratief werk maakten en later overstapten naar abstracte kunst. Eli Content bewandelde die route in tegengestelde richting. In zijn beginjaren maakte hij vooral abstracte, sobere en minimalistische werken. In de loop der tijd kregen figuratie en kleur steeds meer de overhand. Eerst met verwijzingen naar de natuur en motieven van bladeren en dieren, later volgden menselijke figuren en portretten.
Verwacht echter geen superrealistische schilderijen. Contents figuratieve werk neigt naar dat van Cobra-kunstenaars, die zich graag lieten inspireren door creaties van kinderen. De menselijke figuren van Content lijken ook sterk gebaseerd op kindertekeningen – anatomisch niet altijd even correct en vooral heel kleurrijk.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Dat Content joods is, steekt hij in zijn werk niet onder stoelen of banken. Hij laat zich vaak inspireren door het scheppingsverhaal en het jodendom. Een mooi voorbeeld is een spectaculair portret van Adam en Eva, compleet met appel en slang.
Het overzicht maakt duidelijk dat Content zichzelf als kunstenaar voortdurend vernieuwt en dat hij niet bang is voor experimenten. Zo schildert hij niet alleen op linnen doeken, maar ook minder gebruikelijk materiaal als polyesterfolie. En ‘schildert’ hij niet uitsluitend met verf, maar ook met kralen, stenen en aluminiumfolie.
Eli Content geldt als een van de belangrijkste hedendaagse joodse kunstenaars van Nederland en zijn tentoonstelling in het Joods Historisch Museum geeft daar goede argumenten voor. Dus breng deze week gerust nog even een bezoekje en oordeel zelf.
Eli Content. So much I gazed on beauty, t/m 30 augustus in het Joods Historisch Museum, Amsterdam
Waardering: @@@@@@@@@@
