Recensie
Nijntje is hoogstwaarschijnlijk ’s werelds oudste konijntje. Onlangs blies ze alweer 65 kaarsjes uit. Als cadeau kreeg ze van het Centraal Museum een geheel nieuwe garderobe.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Haar leven begon in 1955 tijdens een vakantie van geestelijk vader Dick Bruna (1927-2017) in Egmond aan Zee, liet hij mij ooit weten tijdens een interview. “Elke avond vertelde ik mijn zoon een verhaaltje. Omdat ik in de duinen vaak een konijn zag lopen, werd de hoofdpersoon in die verhaaltjes een konijntje. Later heb ik de verhalen op papier gezet en heb ik er tekeningen bij gemaakt. Zo is het begonnen.”
Bruna vermoedde indertijd vast niet dat het konijntje wereldfaam zou krijgen en 65 jaar later nog steeds tot de verbeelding zou spreken. Tot ver over de landsgrenzen is Nijntje (of Miffy, zoals haar internationale nam luidt) een bekend verschijning. En zeker in Japan, dat schattigheid (kawaii) tot kunstvorm heeft verheven, is het konijn een superster. Want schattig is ze.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
In Utrecht, de stad waar Bruna zijn hele leven woonde, is Nijntje ook een waar icoon. Ze heeft er een standbeeld en zelfs een voetgangerslicht. Niet verwonderlijk daarom dat ze juist in die stad een museaal eerbetoon krijgt ter ere van haar verjaardag.
Op een soort catwalk toont het Centraal Museum 86 pluchen Nijntjes in een nieuw jasje. Mode-studenten uit Utrecht, Nottingham, Hong Kong, Milaan en Mexico ontwierpen de nieuwe kleren. Dit deden ze op uitnodiging van Mercis, dat wereldwijd de rechten op Bruna’s werk beheert.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Een bonte en vooral vrolijke en kleurrijke verzameling Nijntjes passeert de revue tijdens deze speciale modeshow. Ze toont zich in vele uiteenlopende gedaantes. Ze is onder meer astronaut, zeemeermin (pardon: zeemeermiffy), een traditionele Aziatische schone, een konijn dat letterlijk wel heel vol van zichzelf is en een Nijntje die nooit om een knoop verlegen zit.
Sommige ontwerpen hebben een serieuze ondertoon. Zo is er een droevig konijntje, stevig ingepakt in een dikke winterjas. Evi Teurlincx ontwierp dit Nijntje voor een kinderboekje dat ze schreef over depressiviteit.
Een ander Nijntje heeft misvormde handen. Ontwerper Jill Wright zei over haar creatie: “Wees niet bang, aai haar maar, dan weet je hoe zacht ze is”. Dat mag in het museum uiteraard niet, maar de boodschap is duidelijk: het maakt niet uit hoe je eruit ziet, je bent evenveel waard als ieder ander. Dick Bruna had die gedachte ongetwijfeld kunnen waarderen, want zelf ging hij hij zijn boekjes ‘moeilijke’ onderwerpen ook niet uit de weg.
Nijntje beleefde al vele avonturen. Ze vloog in een vliegtuig, toverde als een echte fee en was ooit zelfs koningin. En nu is ze – heel terecht – ook een mode-icoon.
Nijntje, 65 jaar bron van inspiratie, t/m 20 september in het Centraal Museum, Utrecht
Waardering: @@@@@@@@@@