Het Stedelijk Museum heeft werk gekocht van zeven kunstenaars. Alle stukken waren te zien in de huidige expositie In the Presence of Absence. Uit de groepstentoonstelling kocht het Stedelijk creaties aan van Remy Jungerman, Sadik Kwaish Alfraji, Ahmet Öğüt, Farida Sedoc, Ghita Skali, Jennifer Tee en Gilleam Trapenberg.
De tentoonstelling is onderdeel van het tweejaarlijkse project Voorstellen tot Gemeentelijke Kunstaankopen, dat kunstenaars of vormgevers die wonen en werken in Nederland uitnodigt werk in te zenden. Uit de inzendingen neemt het museum steeds een aantal werken op in de collectie.
Het museum vroeg ditmaal om werken over verhalen die ongezien blijven, genegeerd zijn of vaker verteld mogen worden. “Met de aankoop van deze zeven kunstenaars voegen we aan de collectie verhalen toe die nog niet verankerd lagen binnen collectieve kennisinstellingen als musea”, aldus directeur Rein Wolfs.
De installatie Promise IV van Remy Jungerman gaat bijvoorbeeld over de Marrongemeenschap. Marrons zijn mensen van Afrikaanse afkomst die zich in de achttiende eeuw in het binnenland van Suriname vestigden nadat ze de slavernij in deze voormalige Nederlandse kolonie waren ontvlucht. In het werk verbindt Jungerman verschillende beeldtalen en invloeden met elkaar die voor hem belangrijk zijn. Op deze manier brengt hij de culturen en tradities van zijn Surinaamse Marronvoorouders samen met de beeldtaal van kunstenaars als Stanley Brouwn en Mondriaan.
Sadik Kwaish Alfraji vraagt met zijn tekeningeninstallatie Sing Like the Southerners Do aandacht voor mensen die huis en haard achter moesten laten. Het werk is onderdeel van een lopend project waarin hij het verhaal volgt van hoe hijzelf en zijn familie ontheemd raakten. De installatie wordt begeleid door traditionele mawāwīll (een Arabisch muziekgenre) uit Zuid-Irak, gezongen door Salman Al-Mankoub, over het leven, afscheid nemen, ruïnes, liefde, dood en dromen.
In Ali Baba Express: Episode 2 brengt Ghita Skali een clandestiene vervoerseconomie tussen Marokko en diverse plaatsen in Europa aan het licht. In fysieke vorm bestaat het werk uit een onbeperkte voorraad verbenatheebladeren, die in de loop van de tijd verandert afhankelijk van hoeveel bladeren het publiek mee naar huis neemt.
Ahmet Öğüt nam werken uit de collectie van het Stedelijk op in zijn installatie Bakunin’s Barricade. Hij creëerde een barricade van hekken, autowrakken, bouwmaterialen en andere objecten, gecombineerd met een aantal stukken uit het museum. Met Bakunin’s Barricade stelt Öğüt vragen over de waarde van kunst in tijden van sociaal-politieke omwentelingen. Mogen waardevolle kunstwerken ingezet worden om democratische waarden te verdedigen? Aan wie behoren deze kunstwerken uit publieke collecties toe? Welk cultureel erfgoed moet bewaard worden en wie bepaalt dat? De titel verwijst naar Mikhail Bakunin, die ooit voorstelde om erfgoed in te zetten als barricade. Öğüt doet dit alsnog.
De tentoonstelling In the Presence of Absence loopt af tijdens de lockdown en wordt niet verlengd. De genoemde werken en de andere aanwinsten blijven echter in het Stedelijk Museum en zullen ongetwijfeld vaker te zien zijn.