0
0
Of het kunst is, daar valt over te twisten. Wat de één als volkse kunstvorm ziet, is voor de ander een hinderlijke, baldadige gewoonte. Maar om deze voorbeelden kunnen we niet heen als het gaat om continuïteit. Kunst of niet, deze vormen van straatkunst zijn inmiddels traditionele en vertrouwde verschijnselen. Hieronder beschrijven we vier voorbeelden.
In verschillende steden zijn muren volgeplakt met kauwgom. Je vindt de kauwgommuren in onder meer Seattle, San Luis Obispo, Dordrecht en Alkmaar. Het is weer eens wat anders dan blinde muren, billboards met reclame voor scheermesjes, smartphones, de snelste of beste internetprovider, of graffiti, maar of het mooi is, is ook maar de vraag.
Diego Delso, delso.photo, License CC-BY-SA
Ooit dacht iemand: ik plak mijn kauwgom hier wel op. Dat is nogal uit de hand gelopen: de muren bevatten duizenden voorgekauwde suikerbommetjes. Zo nu en dan worden de kauwgommuren schoongemaakt omdat de suiker de stenen zou aantasten. Toch zitten deze muren binnen de kortste keren weer onder.
Gebreide kunststukjes zijn dan een stuk milieuvriendelijker. Dat breien hip is onder jongeren, is bekend. Dat ze hun producten op straat tentoonstellen, ook wel wildbreien of guerilla knitting genoemd, is iets van de laatste jaren. Deze artiesten vinden gewone lantaarnpalen te saai en vrolijken ze op met allerlei ‘mouwtjes’ in bonte kleuren. Het is een typische vorm van spontane, anonieme street art. Creatievelingen zien een situatie, laten zich inspireren en keren na een ritje naar de hobbywinkel terug om het tafereel naar hun hand te zetten. Grappig en onschuldig vandalisme, zou je het kunnen noemen.
In deze categorie vallen ook de gepimpte verkeersborden, al vormen ze afleiding voor weggebruikers en ontdoen ze het verkeersbord enigszins van hun functie. Met name het inrijverbod biedt veel inspiratie. Het ronde rode bord met de witte dwarsbalk nodigt kunstenaars kennelijk uit om iets met die balk te doen. Er komt een mannetje achter te staan die hem doormidden zaagt, de balk wordt door datzelfde mannetje versjouwd of door een hand vastgehouden. Ook wordt er wel eens een schandpaal van gemaakt, waarbij het mannetje hoofd en armen door de balk heen steekt.
Niets zo tijdelijk als stoepkunst. In een stad als Pisa, waar ook een blijvend huzarenstukje van Keith Haring is te zien, is in een grote winkelstraat een kunstenaar actief die complete schilderijen reproduceert met stoepkrijt. Een regenbui en al het werk is voor niets geweest. Meer blijvend is de hogedrukspuit-kunst, waarbij met een sjabloon niets wordt getekend of ingekleurd, maar juist schoongemaakt. Aan deze vorm van graffiti kunnen overheden weinig beginnen – behalve dan zelf de straten beter schoonhouden.
