0
0
Recensie
Het is al goud wat er blinkt aan de achtergevel van Museum W in Weert. Het gebouw uit 1543 – ooit het stadhuis – kreeg een nieuwe hypermoderne ‘gouden’ vleugel. De opvallende uitbouw laat zien dat het voormalige Gemeentemuseum Weert grote ambities heeft. Het wil het regionale karakter van zich afschudden in de zoektocht naar een breder publiek.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Leest u de site graag en heeft u wel een zakcentje over voor een arme schrijver? Klik dan op de knop ‘doneren’.
Dat streven uit zich ook in Forever Endeavour, de eerste tentoonstelling in het op 3 mei na een grondige verbouwing heropende museum. Samensteller van de expositie is de in Weert opgegroeide Job Smeets (1969), oprichter van het wereldberoemde design- en kunstcollectief Studio Job. Vier zalen richtte hij in als zogeheten Wunderkammers, gevuld met eigen creaties en werk uit de museumcollectie en zijn persoonlijke verzameling.
Omdat er in elke kamer vloerkleden liggen, moeten bezoekers voordat ze de tentoonstelling bezoeken stoffen overschoenen aantrekken. “Nee, uw schoenen hoeven niet uit”, zegt een in de ontvangsthal aanwezige suppoost tegen mij, terwijl hij gekscherend zijn neus dichtknijpt.
Met de slofjes aan mijn voeten wandel ik de eerste zaal binnen. Of eigenlijk is dit de laatste zaal, want nummer 4. Als Utrechter wist ik dat niet, maar het blijkt een goed Limburgs gebruik te zijn om goede vrienden achterum uit te nodigen. En dus maak ik de ontdekkingsreis door Smeets’ wonderlijke wereld via de omgekeerde weg: van zaal 4 naar 3, naar 2 om vervolgens te eindigen in zaal 1.
Deze afwijkende route past bij het ietwat malle karakter van de tentoonstelling. Het kitschgehalte is hier hoog. Dat begint al in de Carnavalskamer, waar het Weerter carnavalsliedje t Es de rog van oes Wieërt door de speakers schalt. De ruimte is één grote carnavalsoptocht op kleine schaal, met vaandels van de fanfare en het dweilorkest, een clown en een goudkleurige buste van Mao – eigenlijk een uit de kluiten gewassen notenkraker. Studio Job maakte dit beeld in opdracht van een Chinese verzamelaar, maar het zou hem nooit bereiken omdat een beeltenis van Mao niet geïmporteerd mag worden in China.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
In de wereld van Job Smeets is er veel ruimte voor een knipoog. Veel objecten hebben een humoristisch karakter. Neem bijvoorbeeld de ‘demonische’ kat, met lichtgevende ogen, een spiegel uit een avontuur van Suske en Wiske, een sculptuur van een kopje koffie met een half opgegeten donut en een fauteuil met het woord shit erop. En wat te denken van de clown die nogal wat te verduren heeft. Uit diens molenkraag groeit een lamp en hij torst een vaas mee op zijn hoofd. De clown lijkt sterk op die uit het zelfportret van Weerter kunstenaar Jan Tullemans in de Carnavalskamer.
Hoewel Smeets zijn geboortestad Weert op zijn achttiende verliet, zijn verwijzingen naar diens jeugd in de Limburgse stad nooit ver weg. In de Slaapkamer staat het bed waarin de jonge Jong Smeets sliep in zijn ouderlijk huis, al deed hij dat vermoedelijk niet op de bronzen kussens die er nu op liggen. Boven het bed hangt een portretje van Job als kind, geschilderd door zijn vader. En daarboven prijkt een portret dat Karel Appel (1921-2006) in 1958 maakte van Henri Smeets, directeur van de drukkerij Smeets in Weert. Met dit schilderij betaalde Appel de druk van vijfduizend boeken.
De vele referenties aan de stad van Smeets’ jeugd maakt dat Forever endeavour een vrij persoonlijke tentoonstelling is. We komen aardig wat te weten over de beroemde ontwerper. Welke kunst hij thuis aan de muur heeft, bijvoorbeeld. In de Wunderkammers hangen werken uit zijn eigen collectie, van kunstenaars als Andy Warhol, Bart van der Leck, Donald Judd, Anton Pieck en Constant Permeke (1886-1952). Van deze Vlaamse expressionist zijn vier sombere zeegezichten te zien. Smeets houdt namelijk van de zee, van lage luchten en een troosteloze omgeving.
Werken van Smeets zelf hebben wel de overhand in deze rijkelijk gevulde tentoonstelling waar je je ogen uitkijkt. Wie alles goed tot zich wil nemen, moet er eigenlijk een hele dag vertoeven. Aan de muren hangen bijvoorbeeld al honderden werkschetsen, die in veel gevallen tot ‘leven’ komen in de vier kamers. De bezoeker krijgt hiermee een kijkje in de keuken van Studio Job, die de wereld verrijkte met wonderlijke en niet zelden bombastische creaties, zoals het barokke veelkleurige bronzen schaakspel Chess.
De expositie Forever endeavour is een fijne nieuwe start van Museum W. Als deze presentatie vol heerlijke kitsch een voorbode is van wat bezoekers de komende tijd kunnen verwachten, belooft dat veel goeds.
Forever endeavour, t/m 2 oktober in Museum W, Weert
Waardering: @@@@@@@@@@
