0
0
Het Mauritshuis doet volgend jaar een greep uit het depot en toont wat normaal gesproken voor het publiek verborgen blijft. Het Haagse museum belooft hoogtepunten te laten zien, maar ook zeker dieptepunten.
In vergelijking met die van veel andere musea is zijn collectie al goed zichtbaar. Van de ongeveer 850 stukken – grotendeels schilderijen – hangen er zo’n 250 permanent in het Mauritshuis zelf en nog eens 150 in de Galerij Prins Willem V. Verder hebben musea in binnen- en buitenland 150 stukken in langdurig bruikleen. ‘Slechts’ 300 werken slijten hun dagen achter gesloten deuren in het depot.
Toch blijft het jammer dat deze depotstukken zelden of nooit te zien zijn, vindt het museum. Daarom komt een selectie vanaf 4 februari voor een periode van drie maanden ‘naar buiten’. Het museum presenteert de 52 schilderijen in groepjes, waarbij steeds de vraag centraal staat waarom de betreffende werken niet op zaal hangen.
Soms promoveert een depotstuk na restauratie tot zaalstuk, zoals Vrolijk gezelschap in een park van Esaias van de Velde. Ook formaat, conditie of aantallen kunnen een reden zijn om kunstwerken niet in de vaste opstelling van het Mauritshuis op te nemen. Op de expositie is een reeks van 25 17de-eeuwse officiersportretten van de Haagse schilder Ravesteyn (het zogenaamde leger van Prins Maurits) voor het eerst sinds de achttiende eeuw als geheel te zien.
Enkele schilderijen komen het depot nooit uit omdat ze volgens het museum het aanzien nauwelijks waard zijn, zoals een anoniem werkje op koper van Simeon met het kind Jezus. Andere verkeren in een te slechte conditie. Zoals Portret van een man van de Zeeuwse schilder Karel Slabbaert. Dit hing jarenlang onder slechte omstandigheden in het toenmalig Nederlands-Indië. Onder meer door het extreme klimaat barstte de verflaag van het schilderij.
En soms blijkt zelfs een bejubelde aankoop achteraf een ‘koninklijke’ vergissing. Koning Willem I kocht in 1821 voor het Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis een verzameling met onder meer werk van grote meesters als Raphael, Titiaan en Velázquez. Al snel bleek het te gaan om hoofdzakelijk slechte werken en verlieten ze het museum weer. Een van de weinige schilderijen die in het Mauritshuis achterbleven was een aan Raphael toegeschreven stuk. Inmiddels wordt deze Vrouwelijke figuur beschouwd als werk van een anonieme Italiaans kunstenaar.
De selectie schilderijen uit het depot bevat een aantal opmerkelijke werken. Zo denk je bij het Mauritshuis bijvoorbeeld niet meteen aan Andy Warhol. Het museum kocht Portret van koningin Beatrix in 1986, omdat het goed gebruik is dat er in een overheidsgebouw een portret van het staatshoofd hangt. In een museum dat gewijd is aan kunst uit de Gouden Eeuw valt het echter een beetje uit de toon.
Hoogte- en dieptepunten uit het depot, 4 februari t/m 8 mei 2016 in het Mauritshuis, Den Haag
