0
0
Recensie
Al eeuwen portretteren schilders mensen; vroeger ging het vooral om rijke heren die zich maar wat graag op hun allermooist lieten vastleggen. Als vrouwen al een portret kregen, was dat veelal als echtgenote van. In het begin van de twintigste eeuw was dat anders; toen was de zelfstandige vrouw uiterst populair onderwerp. In een kleine tentoonstelling toont Singer Laren een aantal vrouwenportretten uit die periode.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Anna Singer was zo’n zelfstandige vrouw, die zich meermalen liet portretteren, door bevriende kunstenaars als Jacob Dooijewaard en Martin Borgord. Tevens verzamelde ze veel vrouwenportretten, waarvan er in haar museum nu een aantal bij elkaar hangen. Haar museum? Ja, haar museum; zij stichtte het in in 1956. Daar toonde ze de kunstcollectie, die ze deels samen met haar in 1943 overleden echtgenoot William Singer bijeenbracht.
Een deel van die verzameling bestaat dus uit portretten van sterke vrouwen. Een kleine doch mooie selectie is nog tot begin januari te zien in de tentoonstelling Vrouwenportretten. Een beeltenis van Anna Singer zelf kon er natuurlijk niet ontbreken. Gekozen is voor een schilderij van Martin Borgord uit 1905. De schilder beeldde haar en profil af. Op het portret kijkt de Amerikaanse zelfverzekerd voor zich uit. Ze draagt een bij haar jurk passende hoed, met daarop opvallende rode bloemen.
Niet alle getoonde portretten zijn aangekocht door Singer; na haar dood bleef het museum vrouwenportretten verzamelen. In de expositiezaal hangen verfijnde klassieke portretten naast meer impressionistische voorbeelden. Vrouw op Parijs balkon van Isaac Israels is daar een fraai voorbeeld van. De identiteit van de dame is onbekend, maar wellicht was ze een mannequin. Tijdens zijn verblijf in de Franse hoofdstad schilderde Israels namelijk geregeld kledingmodellen. Gezien haar kledij en opmerkelijke hoed is het niet uitgesloten dat ze rechtstreeks van een catwalk naar het balkon is gewandeld.
Tussen de volwassen vrouwen vallen ook enkele meisjes op. De jongste geportretteerde is ongetwijfeld Meisje met zonnehoed van Jo Koster. De ons indringend aankijkende juffrouw is hooguit een jaar of tien. Iets ouder is het enigszins mysterieuze Vlaams meisje van Frans Deutmann. Het is een ingetogen, maar gelijktijdig heel krachtig portret. Haar lichte kleding steekt af tegen de donkere achtergrond, waardoor het meisje direct in het oog springt.
De gevarieerde selectie portretten is een lust voor het oog. En samen vormden de schilderijen een fijne ode aan de vrouw.
Vrouwenportretten, t/m 5 januari 2020 in Singer Laren
Waardering: @@@@@@@@@@
Lees ook: Prachtige dames van Gestel en Sluijters
