1
0
Recensie
‘O wacht, dit zijn helemaal geen tekeningen, maar foto’s!’ Pas na enige tijd realiseer ik me dit over drie werken van Bastiaan Woudt in Museum Kranenburgh. Toen dat besef was ingedaald raakte ik enorm onder de indruk van het werk van deze Bergense fotograaf.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
Leest u de site graag en heeft u wel een zakcentje over voor een arme schrijver? Klik dan op de knop ‘doneren’.
Zelf kende ik Bastiaan Woudt (1987) nog niet op het moment dat ik diens tentoonstelling bezocht, maar dat lag meer aan mij. Sinds hij tien jaar geleden begon met fotograferen, verwierf hij in een razendsnel tempo internationale bekendheid, lees ik op de site van het museum. En dat snap ik, want zijn stilistische foto’s zijn zeer bijzonder.
De foto’s die mij op het verkeerde been zetten, heten Fre, Disk en Thula. Het sterke contrast geven de indruk dat de contouren getekend zijn. Maar niets is minder waar, zoals inmiddels al duidelijk is. De portretten zijn foto’s die Woudt in zijn studio maakte van zijn vaste model Tinotende Mushore, met wie hij al zeven jaar samenwerkt. Het gebruik van zwart-wit in combinatie met de zeer donkere huidskleur van Mushore leveren contrastrijke beelden op die prachtig zijn in hun eenvoud.
Eenvoud is ook precies wat Woudt zoekt in zijn foto’s. Vrijwel nooit is er meer dan één persoon op een foto te zien en in zijn landschappen komen al helemaal geen mensen voor. Als er überhaupt al iets te zien is. Night bijvoorbeeld, lijkt van een afstand één groot zwart vlak. En op Day zijn slechts golvende lijnen zichtbaar.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Je zou het werk van Bastiaan Woudt abstract-figuratief kunnen noemen; vormen en lijnen spelen er de hoofdrol. En dit alles in zwart-wit, want kleur leidt alleen maar af, vindt de fotograaf. De grafische kracht van fotografie komen volgens hem beter tot hun recht zonder kleur. Een beeld in zwart-wit neemt een stukje van de realiteit weg, en voegt tegelijkertijd een nieuwe dimensie toe. En dat is precies wat Woudt doet: aan de realiteit voegt hij een vleugje surrealisme toe. Waardoor zijn foto’s keer op keer fascineren.
in 2016 noemde het British Journal of Photography als een van “the ones to watch”. En inderdaad, Bastiaan Woudt is er eentje om in de gaten te houden.
Bastiaan Woudt, t/m 18 september in Museum Kranenburgh, Bergen
Waardering: @@@@@@@@@@
