0
0
Recensie
“Er is momenteel maar één tentoonstelling”, werd mij tweemaal medegedeeld in verband met mijn bezoek aan het museum Albertina Modern in Wenen. Of ik dat geen probleem vind? Dat ligt natuurlijk geheel aan de betreffende expositie. Na het bezichtigen daarvan kan ik echter volmondig zeggen dat het geen enkel probleem is. The Face is namelijk een prachtige tentoonstelling.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
In vier zalen toont het museum een afwisselende selectie uit diens collectie portretfotografie uit de periode 1950 tot 2000. Deze foto’s van zowel internationale als Oostenrijkse fotografen laten zien hoe veelzijdig portretkunst kan zijn. Ze variëren van gestileerde portretten van beroemdheden tot snapshot-achtige foto’s van ‘gewone’ mensen.
Al vanaf de eerste foto die ik zie, heeft de expositie mij in haar greep. Die foto is een krachtig portret van de Amerikaanse filmacteur Buster Keaton (1895-1966), gemaakt door Richard Avedon. De stijlvol geklede man – compleet met hoed – kijkt onverstoorbaar in de camera. Met eenzelfde stoïcijnse blik die hem de bijnaam The Great Stone Face (het grote stenen gezicht) opleverde.
De expositietitel The Face verwijst niet per se naar Keaton; hij is slechts een van de vele faces die voorbijkomen. Ook onder anderen Marilyn Monroe, Lou Reed, Elton John en Mick Jagger passeren de revue. Stuk voor stuk sterke koppen die de blik vangen en die ook een tijdje vasthouden.
Zeer aantrekkelijk ook zijn de artistieke portretten van artistieke personen als schilders Marc Chagall en Alberto Giacometti en architect Philip Johnson. Nancy Lee Katz portretteerde laatstgenoemde door een raam van een gebouw (door hem ontworpen zeker?), terwijl de regen langs het venster naar beneden sijpelt. Het onderwerp van de foto is door de vele druppels slechts deels zichtbaar, met een fascinerend effect als gevolg.
Voor de meeste portretten in de tentoonstelling geldt dat ze net een beetje anders zijn, waardoor ze extra opvallen. Andy Warhol oogt extreem vermoeid op de foto die Gottfried Helnwein in 1983 van hem maakte. Dezelfde fotograaf portretteerde ook Keith Haring niet op zijn mooist. De witte uitslag rond zijn mond stoot af en fascineert tegelijk.
Ik vond het bepaald niet erg dat The Face ten tijde van mijn bezoek de enige tentoonstelling was. Het was wel fijn zelfs. Zo had ik alle tijd nemen om al deze bijzondere portretten in me op te nemen.
The Face – Avedon to Newton, t/m 6 november in Albertina Modern, Wenen, Oostenrijk
Waardering: @@@@@@@@@@
