0
0
Recensie
Er zijn van die kunstenaars wier werk van mijlenver herkenbaar is. Folkert de Jong (1972) is zo’n kunstenaar. Zijn (soms meer dan) levensgrote beelden van purschuim, vaak in bijzondere kleuren, zijn signed all over, zoals kunstexperts dat zo mooi kunnen uitdrukken. Niemand anders kan ze gemaakt hebben.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
“Pas op voor de afstapjes!” wordt mij tot tweemaal toe op het hart gedrukt, voordat ik de expositie betreed. Bordjes met die tekst herhalen de boodschap nog eens. De waarschuwing betreft de indrukwekkende steiger die een groot deel van de eerste zaal op de begane grond inneemt. De aanwezigheid van dit ijzeren gevaarte in de tentoonstelling is minder vreemd dan het lijkt. Purschuim, waar Folkert de Jong graag mee werkt, wordt immers voornamelijk gebruikt in de bouw.
Wie de steiger beklimt, heeft goed zicht op de verschillende vreemde wezens die aan het plafond hang. De steiger zelf biedt ruimte aan andere wonderlijke creaturen. Wat te denken van de roze figuren in de even roze kamer. Vanwege hun pruiken en zwaarden doen ze denken aan rechters. De titel Vagevuur doet vermoeden dat je niet graag in hun beklaagdenbankje wil plaatsnemen.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
In zijn werk gaat Folkert de Jong grote onderwerpen als oorlog, religie en politieke kwesties niet uit de weg. Hij creëert absurde, hilarische en soms verontrustende scènes, waarin culturele symbolen en (historische) figuren te zien zijn. Door het gebruik van opvallende en vaak felgekleurde materialen ogen de beelden echter niet zwaar, maar juist vrolijk.
“Het is een vrij bewuste keuze van mij om dit soort kleuren als roze of lichtblauw te gebruiken, omdat ik het gevoel heb dat dit een soort zintuiglijke prikkeling bij mensen geeft die wordt geassocieerd met het vrolijke, zachte, kinderlijke”, vertelt hij in een interview met Kunsthal Kade. “Vaak zijn de onderwerpen achter mijn werken helemaal niet zo vrolijk en vriendelijk. Het is voor mij een manier om het groteske te laten zien in kleur, expressie en bijzonder materiaalgebruik. En zo uiteindelijk een gesprek aan te gaan met de kijker over onderwerpen die best wel zwaar zijn.”
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Met enkele sculpturen en installaties geeft hij kritiek op de manier hoe geschiedenis wordt onderwezen. “Als kind heb je een bepaald beeld van het land waar je opgroeit en je denkt dat je daar trots op moet zijn”, Aldus De Jong in hetzelfde interview. “Als die geschiedenis dan blijkt te verdraaien naar iets dat vreselijk is, is dat best shockerend.” Daarmee lijkt hij onder meer te verwijzen naar de VOC, die lange tijd voornamelijk werd bejubeld, maar de laatste tijd meer een meer wordt bekritiseerd vanwege diens rol in slavernij en onderdrukking.
De installatie The Balance lijkt daar een reactie op. Drie mannen in zeventiende-eeuwse kledij pronken breed lachend met parelkettingen. De figuren zijn volledig zwart, alsof De Jong hiermee wil aangeven dat de handelswijze van de VOC een zwarte bladzijde uit de vaderlandse geschiedenis is.
Maar zoals gezegd zijn de beelden van De Jong dankzij het ongewone materiaal en de veelal vrolijke kleuren geen zware kost. De overzichtstentoonstelling in Kunsthal Kade is dan ook zeer zeker niet deprimerend. Wel is ze een overweldigend visueel spektakel. Waarbij je ogen tekort komt.
Folkert de Jong – Ministry of Fear/Foam, t/m 7 mei in Kunsthal Kade, Amersfoort
Waardering: @@@@@@@@@@
