0
0
Recensie
Het Groninger Museum noemt Alida Pott een van de grootste talenten van kunstenaarsvereniging De Ploeg. Beetje vreemd daarom dat een ode aan haar ergens is verstopt in een hoekje. Ze had echt een betere plek verdiend.
Tekst: Evert-Jan Pol
Alida Pott (1888-1931) werd in 1918 lid van de Groningse kunstenaarsvereniging De Ploeg, die als doel had de kunstwereld ‘om te ploegen’. De Ploeg was mede opgericht door George Martens met wie ze in 1922 trouwde. Ze was het eerste ‘dameslid’ en een van de weinige vrouwelijke leden.
Ze was een belangrijk lid. Niet alleen ontwierp ze het vignet van de De Ploeg – een zwarte cirkel met daarin een P – ook had ze bestuurlijke taken en was ze een drijvende kracht achter het presentatiebeleid.
Stilistisch ging ze binnen De Ploeg haar eigen weg. Nog voordat de andere leden moderne stromingen als het expressionisme of constructivisme hadden ontdekt, experimenteerde zij daar al mee. Haar landschappen en portretten begeven zich op de grens van figuratie en abstractie.
In de tentoonstelling hangen twee portretten die Pott maakte van haar vriendin Hilda Idema. De werken zijn veelkleurig: het palet op Idema’s gezicht bevat onder meer rood, blauw, groen en geel. Haar bril heeft op beide versies wel iets weg van een oogmasker. Het portret uit de collectie van het Groninger Museum is bovendien een dadaïstische collage. Dat was niet iets waar de kunstenaars van De Ploeg bekend mee werden.
In literatuur over De Ploeg wordt de naam van Alida Pott doorgaans in één adem genoemd met die van haar man George Martens. Volgens recensenten behoorde ze niet tot de toonaangevende Ploegleden. Wie de kleine presentatie in het Groninger Museum ziet, komt tot de conclusie dat dit een behoorlijke miskenning was. De getoonde portretten en landschappen zijn door het opvallende kleurgebruik een lust voor het oog. Ze laten zien dat Pott een zeer getalenteerd kunstenaar was met een geheel eigen stijl.
Het is daarom nogal jammer dat je flink je best moet doen om deze tentoonstelling te vinden in het Groninger Museum. Ze zit verstopt in een gang. Als je er geen erg in hebt, loop je er ongezien voorbij. Ik bezocht het museum speciaal voor deze expositie, maar vond haar pas nadat ik het halve gebouw had doorkruist.
Doordat Alida Pott op de relatief jonge leeftijd van 43 overleed aan een longziekte, liet ze een klein oeuvre na. Een heel grote tentoonstelling is dus ook niet te verwachten. Maar was er echt geen betere plek beschikbaar dan ergens verstopt in een hoekje? Zo zonde dit!
Alida Pott, t/m 31 oktober in het Groninger Museum
Waardering: @@@@@@@@@@
