0
0
Recensie
Veel kunstverzamelaars hebben een strak afgebakend verzamelgebied. Waarin bijvoorbeeld alleen ruimte is voor klassieke kunst of juist hedendaagse stukken. Zakenman Geert Steinmeijer pakt het heel anders aan: hij koopt wat hij mooi vindt en beperkt zich niet tot een periode, stijl of regio. Rijksmuseum Twenthe toont een selectie uit zijn collectie.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
De gefortuneerde ondernemer, onder meer eigenaar van Hartman Tuinmeubelen, is sinds zijn eerste aankoop in 1993 gefascineerd door kunst. Zijn verzameling beslaat inmiddels 400 werken uit alle kunsthistorische hoeken en gaten. In de tentoonstelling De Nieuwe Smaak laat hij er zo’n 70 zien.
Rijksmuseum Twenthe had de werken kriskas door elkaar kunnen hangen, maar deed dat bewust niet. Het toont de stukken per stijl, regio of periode aan het publiek, in afzonderlijke ruimtes. Een goede beslissing, want zo wordt pas goed duidelijk hoe divers Steinmeijers verzameling is.
De tentoonstelling begint met een ruimte waarin slechts twee schilderijen hangen: een abstract-figuratieve Karel Appel en een doek met een grote stip van Walter Darby Bannard. De werken hebben gemeen dat ze normaal samen hangen in de slaapkamer van de zakenman.
Na deze relatief rustige start begint een eclectische reis door Steinmeijers verzameling. Grote namen en onbekendere kunstenaars wisselen elkaar af. Evenals traditionele kunstlanden en minder voor de hand liggende gebieden. Verrassend is de ruimte gewijd aan Vietnam, een land dat we in het Westen toch niet direct associëren met kunst. Onterecht natuurlijk, want kunst is universeel. En getuige een groot paneel van Do Xuan Doan laten ook Vietnamese kunstenaars zich door vroegere illustere Europese collega’s beïnvloeden. Family Day heeft impressionistische trekjes.
Werk uit buurland China doet het qua bekendheid een stuk beter in Nederland en Europa. Het op de expositie aanwezige schilderij Don’t forget about me van Wang Chengyun kende ik zelfs al. De roodharige vrouw die, staand naast een bloem, een pistool richt op de toeschouwer, duikt vaker op als Chinese kunst ter sprake komt.
De echte blikvanger in de ‘Chinese’ zaal is echter een indrukwekkende beeldengroep van Tu Feng. Op een podium staan en zitten enkele tientallen keramische figuren. Allemaal huilen ze, zoals de titel (Cry) ook van hen verlangt.
De tentoonstelling De Nieuwe Smaak laat niet alleen zien wat Steinmeijer zoal verzamelt, maar ook wat de kunstwereld te bieden heeft. We zien onder meer een klassiek naakt (van Albert Penot), geborduurde kunst (Michael Raedecker), een lief meisjesportret (Federico Barocci) en uitvergrote medicijndoosjes (Damien Hirst). Gevarieerder kan een expositie haast niet zijn.
De Nieuwe Smaak. De kunst van het verzamelen in de 21ste eeuw, t/m 21 augustus in Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Waardering: @@@@@@@@@@
