0
0
Mede door vele films spreken samoerai velen enorm tot de verbeelding. Zelf waren ze ook niet vies van een beetje theater, blijkt uit een tentoonstelling in Japanmuseum SieboldHuis. De Japanse krijgers bestudeerden en aanschouwden en het traditionele nō-theater. Ze deden er soms zelfs aan mee.
In de tentoonstelling De gemaskerde krijger. Het strijdtoneel van de samurai spelen hun maskers de hoofdrol, samen met die uit het nō-theater. Het nō-theater is een belangrijke vorm van klassiek Japans muzikaal drama dat sinds de veertiende eeuw bestaat.
Behalve gevaarlijke krijgers waren de samoerai ook beschermheren van kunst en wetenschap en hadden ze een verfijnde culturele levensstijl. Zij beoefenden verschillende kunstuitingen zoals kalligrafie, ikebana, schilderkunst en de theeceremonie. Hun liefde voor de schone kunsten voerden ze ook door op het strijdtoneel.
De indrukwekkende wapenrusting was voor de samurai niet alleen een draagbaar pantser dat hen beschermde in de strijd, maar gaf ook waardigheid en uitdrukking aan hun persoonlijkheid en status. De allerbeste handwerkslieden maakten de maskers, helmen, harnassen en zwaarden. Daarvoor maakten ze gebruik van kostbare metalen, lakwerk en waardevolle stoffen.
In de expositie toont het SieboldHuis naast maskers ook zwaarden, wapenrustingen, kamerschermen, kimono en helmen. Samen illustreren die de schoonheid en kracht van de samoeraicultuur en de relatie met het nō-theater.
De gemaskerde krijger. Het strijdtoneel van de samurai, t/m 27 mei in Japanmuseum SieboldHuis, Leiden
