0
0
Recensie
In een filmpje op de website van De Pont pakken twee museummedewerkers de nieuwste aanwinst uit. De mannen zijn amper groter dan de twee reusachtige halve hoofden. Het Franse kunstenaarsechtpaar Anne en Patrick Poirier maakte ze en stond er zelf ook model voor. De zelfportretten zijn hol en blijken een soort ruïne te bevatten. Zen gunnen de kijker een blik in het hoofd van de kunstenaars.
Tekst en foto’s: Evert-Jan Pol
De hoofden openen de overzichtstentoonstelling die De Pont aan de Poiriers wijdt. Janus, zoals het werk heet, is een passend startpunt van de reis door het oeuvre van het duo. Overblijfselen van steden komen daarin vaker voor.
Sinds 1969 brengen Anne en Patrick Poirier archeologische vindplaatsen in kaart. Niet alleen in het oude Rome, maar ook op de meest uiteenlopende plaatsen elders in de wereld. Van het half door oerwoud overwoekerde tempelcomplex Angor Wat in Cambodja, tot Los Angeles, die net getroffen was door een aardbeving. Ter plekke maken ze foto’s en notities en verzamelen ze overblijfselen en planten. Al dit materiaal vormt de basis voor maquettes, fotoseries en werken op papier.
Het echtpaar vindt ruïnes een teken van vitaliteit, een metafoor voor het leven dat steeds doorgaat in een ononderbroken keten van leven en dood. Blikvanger Exoitica is daar een mooi voorbeeld van. Dit is een maquette van een futuristisch ogende anarchistische stad. Ze is in duisternis gehuld; het enige licht komt van neonletters die samen de titel spellen. De miniatuurstad is gebouwd met afvalmateriaal van onze consumptiemaatschappij. Uit de ‘dood’ ontstaat dus weer nieuw ‘leven’.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
De artistieke zoektocht van Anne en Patrick Poirier begon bijna vijftig jaar geleden in Rome. Daar raakten ze geboeid door de eeuwenoude ruïnes en andere sporen van het verleden. Sindsdien speelt de herinnering een hoofdrol in hun werk. Voor de Poiriers zijn de Griekse en Romeinse oudheid een belangrijk uitgangspunt voor hun onderzoek. In die tijd werd het geheugen vaak voorgesteld als een gebouw met kamers waarin beelden en herinneringen liggen opgeslagen.
Het is daarom toepasselijk dat de grote tentoonstellingszaal vele kleine kamertjes bevat die elk plaats bieden aan één herinnering. De ‘hokjes’ zijn een spannende toevoeging aan de ontdekkingsreis door het oeuvre van de kunstenaars. Van buiten zie je slechts een fractie van wat er zich achter de deur bevindt. Je moet echt naar binnen, het geheugen in, om te ontdekken wat er verborgen ligt.
Anne & Patrick Poirier – Exotica, t/m 3 februari in De Pont, Tilburg
Waardering: @@@@@@@@@@
