0
0
Recensie
Op deze pagina’s blikken we normaal niet terug op televisieprogramma’s, maar voor de allerlaatste aflevering van Sterren op het Doek maken we graag een uitzondering. Want wat was dat mooie televisie.
Door: Evert-Jan Pol
Het MAX-programma was gebaseerd op Star Portraits van de BBC, dat in Groot-Brittannië slechts drie seizoenen duurde. De Nederlandse versie hield het acht jaar en tien seizoenen vol. In elke aflevering interviewde Hanneke Groenteman een bekende Nederlander, terwijl deze model stond voor drie portretschilders. Aan het eind mocht de geportretteerde één werk mee naar huis nemen. De andere twee portretten werden geveild voor een goed doel.
In de slotaflevering waren de rollen omgedraaid, tot ontsteltenis van de nietsvermoedende Groenteman. Niet Mathijs van Nieuwkerk, maar zij zelf werd geacht plaats te nemen als model. Geëmotioneerd en een tikkeltje onwillig gaf ze er gehoor aan, zich realiserend dat hiermee een eind kwam aan haar televisiecarrière. Wat volgde, was een mooi persoonlijk gesprek tussen twee ervaren interviewers tegen de achtergrond van werkende kunstenaars.
Kunstenaars die in eerdere afleveringen al eens het ‘winnende’ portret hadden gemaakt. En kunstenaars met, zoals gebruikelijk was de afgelopen jaren, ieder een andere stijl en werkwijze. Marko Klomp omhulde Groenteman met een waas, alsof hij daarmee haar naderende vertrek van het tv-scherm wilde symboliseren. Anja Jager maakte dan weer een realistisch portret tegen een speelse achtergrond.
Het portret van Diederick Kraaijeveld maakte veel los bij de presentatrice. De voormalige RTL-verslaggever ‘schildert’ met sloophout en verwerkt altijd een persoonlijk element van de geportretteerde. Voor deze gelegenheid ging hij naar het huis waar Groenteman in de oorlog moest onderduiken. In de meterkast trof hij daar authentieke stukjes hout aan. Het portret verleidde de presentatrice tot het maken van een oprecht en emotioneel statement over de huidige vluchtelingencrisis.
De ontroerende laatste aflevering van het unieke kunstprogramma was een tranentrekker van jewelste, maar dan wel van het smaakvolle soort. Het is jammer dat het stopt, maar als het dan toch moet eindigen, is dit de manier waarop.
Terugkijken? Dat kan hier. En bieden op een portret kan hier.
Waardering: @@@@@@@@@@
