0
0
De mens is een homo ludens, ofwel een spelende mens. Dat vond de Nederlandse historicus Johan Huizinga (1872-1945), die daar in 1938 het beroemde gelijknamige boek over schreef. Met andere woorden: Ik speel, dus ik ben, en zo heet de nieuwste tentoonstelling in Rijksmuseum Twenthe dan weer.
De zalen, het voorplein en de museumtuin van het museum zijn gevuld met uiteenlopende speelse installaties. Zoals Spookje van Peter Zegveld, op het eerste gezicht een wit doekje aan de muur. Een druk op de rode knop verandert het in een dansend spookje.
Speciaal voor de groepstentoonstelling heeft kunstenaar Eibert Draisma zijn Amsterdamse atelier verhuisd naar Rijksmuseum Twenthe. Hij geeft er workshops en laat de bezoekers creatief spelen met ledjes, ‘lege’ batterijen, zonnecellen, draadjes en ander materiaal.
Draisma is ontwerper, uitvinder en kunstenaar. In zijn atelier werkt hij aan tal van bijzondere producten: wijnglaslampen, zingende kamperplanten of een computergestuurde nachtegaal. Hij is de homo ludens bij uitstek. “Door te spelen met uiteenlopende mogelijkheden hoop ik mensen te inspireren om dat ook te gaan doen, zodat we spelenderwijs de wereld kunnen verbeteren.”
Ik speel, dus ik ben, t/m 22 oktober in Rijksmuseum Twenthe, Enschede
